«ندا پرویزی» بانوی بیستوهفتساله قروهای است که توانسته در زمینه صنایعدستی مانند روباندوزی، ابریشمدوزی، تزیینات لباسهای مجلسی و... فعالیت داشته باشد و به مرحله درآمدزایی برسد و هنرجویان متعددی را هم در این زمینه آموزش دهد.
- چه شد که وارد عرصه هنر و صنایعدستی شدید؟
حدود ۵ سال پیش پس از اتمام تحصیلاتم در مقطع دیپلم تجربی بنا به علاقه و تواناییهای شخصی که در زمینه هنر داشتم به سمت صنایعدستی مانند روبان و ابریشمدوزی، تزئینات لباسهای مجلسی، گلسازی، کاور کتاب، جعبههای کادو، گلهای پارچه مصنوعی، تابلوهای برجسته (گل بلندر) رفتم و در مدتی نسبتاً طولانی آموزشهای لازم را فراگرفتم. الان حدود ۵ سال است که در محیط بیرون از خانه فعالیت حرفهای خود را آغاز کردهام و بیشتر آثارم را با استفاده از مواد دورریختنی در خیاطیها مانند انواع پارچه دورریختنی میسازم که از جلوه و نقش و نگارهای خیرهکنندهای برخوردار است.
همچنین در این مدت به حدود ۳۰ هنرجو در رشته های مختلف آموزش دادم. آنها اکنون وارد بازار کار شدهاند و درآمدزایی پایدار دارند و بنا به سفارش کار و نوع طرح روزانه بیش از ۳۰ هزار تومان درآمد دارند. البته خودم نیز درآمد پایدار و ثابتی بنا به موقعیت بازار صنایع دستی دارم. چون آثار تولید شده با هنر دست و ذوق و قریحه هنرمندانه همراه است بازارپسندی خوبی دارد. این آثار شامل رومیزی، دکور آشپزخانه، جای دستمالکاغذی و دهها محصول متنوع دیگر میشود. همچنین با توجه به سلیقه و سفارش مشتری میتوان طرح و الگوهای مختلف با کاربردهای مصرفی تولید کرد و این نوآوری خود زمینهساز اشتغال و کسب درآمد در طولانیمدت است.
- در چه زمینههایی تخصص و مهارت دارید و چه فعالیتهایی انجام دادهاید؟
با توجه به علاقهای که به هنر و صنایع دستی دارم توانستهام در زمینه گلسازی و تابلو برجسته در چند نمایشگاه آثارم را به نمایش بگذارم و به فروش برسانم. البته این کار با حمایت نیکوکاران محقق شد. همچنین از طریق بازارهای اینترنتی و واحدهای صنفی کوچک شهر قروه بسیاری از محصولات تولید شدهام را روانه بازار میکنم و ضرورت دارد که برای حمایت بیشتر از هنرمندان و کارآفرینان، بازارچههای محلی، نمایشگاه و بازار رقابتی در سطح استانی برپا شود تا علاوه بر معرفی و شناخت محصولات و صنایعدستی یک منطقه، گامی در جهت رفع مشکلات این قشر از جامعه برداشته شود. با حمایتهای مالی نهادهای دولتی و بخش خصوصی میتوان رونق این نوع فعالیتها را در بازارهای بینالمللی بهخوبی مشاهده کرد.
همچنین در صورت حمایت و سرمایهگذاری آموزشگاههای سطح شهر میتوانم روباندوزی، ابریشمدوزی، تزیینات لباسهای مجلسی و... را آموزش دهم و این هنر را که امروزه به صنعت و منبع درآمد تبدیل شده گسترش دهم. همچنین سعی دارم بدون بهرهگیری از تسهیلات بانکی که دریافت آن نیازمند شرایط دشوار مانند ضامن معتبر و بهره فراوان است، با فروش محصولاتم فعالیتم را رونق ببخشم. هنر روباندوزی تنوع رنگی فراوانی میطلبد و مواد اولیهاش در بازار وجود ندارد. به منظور تهیه مواد اولیه این هنر، پارچههای سفید تهیه و آنها را با رنگ مخصوص به صورت دستی رنگآمیزی میکنم که جدای از زمانگیر بودن بر دوام و ماندگاری طرح ارائه شده میافزاید و این کار یکی از فوتوفنهای حرفه من محسوب میشود و بازارپسندی خوبی هم دارد.
- برای علاقهمندان به این هنر چه پیشنهادی دارید؟
به دلیل اینکه کار منجوقدوزی، ابریشمبافی، روباندوزی، گلسازی و... نیازمند دقت، ظرافت و تجربه کافی است، ضرورت دارد کسانی که وارد این حرفه میشوند در کنار علاقه، مهارتهای لازم را با آموزشهای تئوری و عملی زیر نظر افراد باتجربه و توانا فراگیرند. برای آموزش به صورت حرفهای و کامل ۴ ماه زمان نیاز است. همچنین خرید وسایل مورد نیاز که شامل روبان، پارچه و انواع سوزن است نیازمند صد هزار تومان هزینه است و در صورت فراگیری و آموزشهای کافی، راهاندازی یک کارگاه مجهز برای تولید و عرضه محصولات ۲۰ میلیون تومان سرمایه میخواهد. البته ضرورت دارد کسانی که وارد هر شغل و فعالیت هنری میشوند میزان سرمایهگذاری، زمان بازدهی و درآمدزایی آن را ارزیابی کنند تا در بدو ورود و ماندگاری در آن با مشکلات اقتصادی مواجه نشوند و با برنامهریزی دقیق و منسجم هر هدفی محقق خواهد شد.
- بهعنوان کارآفرین و هنرمند حوزه صنایعدستی چه مشکلاتی در کارتان وجود دارد؟
چون مواد اولیه مانند روبان که از کشور چین وارد میشود، از جنس پلاستیک و غیرقابل انعطاف است، بهناچار از مواد اولیه که از جنس الیافهای مرغوب و تولید کشور ترکیه است استفاده میکنیم. البته این رویه مشکلات فراوانی مانند قیمت بالای محصول نهایی دارد و قدرت خرید مشتری را کاهش میدهد، چراکه قیمت هر حلقه روبان چینی ۴ هزار و ۵۰۰ تومان و نمونه مشابه ترکیهای آن بیش از ۲۰ هزار تومان به فروش میرسد. با توجه به اینکه جزو تنها کارآفرینان و هنرمندان استان در زمینه گلدوزی و رشتههای وابسته به آن هستم، آموزشگاهی در استان برای ارائه گواهی مهارت معتبر وجود ندارد و بهناچار به آموزشگاههای شهرهای بزرگ کشور مانند تهران سفر میکنم و این فرایند نیازمند زمان و هزینههای مالی فراوانی است.
همچنین ابزارآلات و تجهیزات حرفهای در کار منجوقدوزی، شابلون، طرح نو، نخ ابریشم و... در بازار قروه از کیفیت پایینی برخوردار است. از این رو ضرورت دارد که مسئولان بر این بازار نظارت بیشتری داشته باشند تا بستر مناسب برای کارآفرینی، درآمدزایی و ترویج هنر صنایعدستی برای دوستداران آن فراهم شود. همچنین بهترین راه برای رونق صنایعدستی یک منطقه ایجاد بازارچههای محلی و نمایشگاههای بروناستانی است که در آن میتوان با انواع نیازهای شهروندان آشنا شد و بر مبنای آن محصولی را تولید کرد.
- اشتغالزایی و ترویج هنر
یک کارشناس اقتصادی و فعال حوزه صنایعدستی میگوید: در شهرهایی مانند قروه ظرفیتهای قابل توجهی مانند منابع طبیعی و بکر مانند آیین و سنتی مختلف وجود دارد که با بهرهگیری و به خدمت گرفتن آنها میتوان علاوه بر اشتغالزایی و رونق اقتصادی، هنر و اصالت یک منطقه ترویج کرد. «رضا حسینی» ادامه میدهد: بیشتر قشر جامعه تحصیلکرده و بیکارند، از این رو ضرورت دارد با توجه به نیاز جامعه، توانایی و شرایط موجود بستری را فراهم کرد که تسهیلات بانکی به منظور کارآفرینی و اشتغالزایی در اختیار آنها قرار گیرد و در طولانیمدت زمینهساز صادرات و ارزآوری شد.
نظر شما